In mijn werk zoek ik een lichte kant van het leven om ook een ander uit te nodigen om te dwalen.

Met een speelse blijheid wil ik verrassen, verwonderen. Ik hou van kleur, van licht. van beweging. Kunst als een Engelse landschapstuin, met hier en daar een waterpartij, een folly, een tempeltje. Ik voel me verwant aan de romantiek.

Ook natuurlijke fenomenen raken me: de kleurige gelaagdheid van een canyon, merkwaardige rotspartijen, de harmonie van een schelp. Die verschijnselen die je laten ervaren dat je er als mens niet zoveel toe doet. Dat de aarde veel groter is. Dat probeer ik in mijn werk te realiseren.

Toch hou ik ook van structuur: van rechte lijnen. Een spannend schaduwspel; de neiging van je oog om mee te bewegen, lijnen te volgen. Je mee te laten voeren. In geometrische patronen van natuurlijke fenomenen lijken beiden bij elkaar te komen. Kunst door de natuur zelf gemaakt.